فتودینامیک، شیوه‌ای جدید در درمان سرطان
تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۱۰۲۱۸
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از وبگاه سای‌تِک‌دِیلی (SciTechDaily)، درمان فتودینامیک یکی از روش‌های درمان سرطان است که از سیستم‌های رهاسازی نور (photo-uncaging) ) برای فعال‌کردن یک عامل مبارزه با سرطان در محل، در تومور استفاده می‌کند.
رهاسازی نور عبارت است از فعال‌سازی مولکول‌های پوشش‌دار بیوشیمیایی (در قفس) از طریق فوتولیز که آزادسازی فیزیولوژیکی ترکیبات یا پیام‌رسان‌های فعال زیستی را تقلید می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یک تیم پژوهشی از مؤسسه علوم صنعتی در دانشگاه توکیو، اکنون بن‌سازه (پلتفرم) جدیدی را ایجاد کرده‌اند که برای اولین‌بار از کمپلکس‌های اُرگانورودیوم (III) فتالوسیانین برای دستیابی به این ترکیب از ویژگی‌ها استفاده می‌کند. روش‌های متداول فتودینامیک بر تولید گونه‌های اکسیژن فعال برای کشتن سلول‌های تومور تکیه می‌کنند؛ اما، بسیاری از سرطان‌ها دارای محیط‌های فاقد اکسیژن هستند.
برای رفع این مشکل از سیستم‌های رهاسازی نور استفاده شده است که در آنها عامل به شکل غیرفعال تجویز می‌شود و پس از آن، در محل تومور فعال یا رهاسازی (uncaged) می‌شود. آنها رادیکال‌های آلکیل را که می‌توانند با و بدون حضور اکسیژن باعث مرگ سلولی شوند، رهاسازی می‌کنند. رادیکال‌های آلکیل در حضور اکسیژن به آلدئیدهای پایانی تبدیل می‌شوند و این آلدئیدهای پایانی می‌توانند باعث مرگ سلولی شوند.
تیم پژوهشی از مولکول‌هایی به نام «کمپلکس‌های اُرگانورودیوم (III) فتالوسیانین (Pc)» استفاده کردند تا برای اولین‌بار یک بن‌سازه جدید برای درمان با روش رهاسازی نور طراحی کنند. کِی موراتا (Kei Murata)، یکی از پژوهشگران، می‌گوید: کمپلکس‌های فتالوسیانین ارگانورودیوم (III) ما در نور محیط در طول فرایندهای سنتز، خالص‌سازی و اندازه‌گیری بسیار پایدار هستند؛ اما ممکن است با لیزری که پالس‌های نانوثانیه‌ای نور قرمز را منتشر می‌کند، فعال شوند.
کار با این لیزرهای پالسی نانوثانیه‌ای برای کارکنان پزشکی نسبتاً آسان است. آنها در ادامه نشان دادند که ترکیباتی که پس از فعال‌شدن کمپلکس‌های ارگانورودیوم (III) فتالوسیانین (Pc) آزاد شدند، برای سلول‌های HeLa، یک رده سلولی سرطانی، سمی هستند که نشان می‌دهد این ترکیبات در صورت آزادشدن، توانایی مبارزه با سرطان را در داخل تومور خواهند داشت.
کازویوکی ایشی (Kazuyuki Ishii)، یکی دیگر از اعضای تیم پژوهشی، می‌گوید: فناوری جدید می‌تواند تولید فتوشیمیایی طیف گسترده‌ای از رادیکال‌های آلکیل و آلدئیدها را امکان‌پذیر کند و انتشار انتخابی محل مولکول‌های مختلف زیست‌فعال را ممکن می‌سازد. این روش به‌عنوان یک پیشرفت در سایر سیستم‌های رهاسازی نور ، یک راه جدید هیجان‌انگیز برای درمان سرطان با فتوتراپی باز می‌کند.
برچسب‌ها پژوهش ژاپن سرطانمنبع: ایرنا
کلیدواژه: پژوهش ژاپن سرطان پژوهش ژاپن سرطان رهاسازی نور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۱۰۲۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا همه خون‌ها قرمز هستند؟
خبرگزاری علم و فناوری آنا، مریم ملی؛ شاید دیدن خون آبی‌رنگ همان قدر عجیب باشد که یک روز آسمان را کاملاً قرمز ببینیم، با این تفاوت که دیدن یک آسمانِ کاملا قرمزِ یک دست در سیاره ما محال است ولی دیدن خون آبی این قدرها هم دور از ذهن نیست!
خون ما از دو بخش تشکیل شده، بخش سلولی که شامل همان گلبولهای قرمز و بخش مایع که همان پلاسما است اما همه موجودات زنده چنین ترکیبی در خونشان ندارند و دقیقا به همین خاطر خون همه جانداران قرمز نیست. گلبولهای قرمزی که در خون ما انسانها و کلی جاندار دیگر وجود دارد یک پروتئین به نام «هموگلبین» دارند که مسئول حمل اکسیژن در پلاسمای خون است. این پروتئین در ساختارش آهن دارد برای همین هم هست که می‌گویند وقتی آهن خون کم بشود شما کم خون میشوید و باید قرص آهن بخورید.
هموگلبین باعث می‌شود خونمان به رنگ قرمز در بیاید حالا اگر جانداری این ماده را در خونش نداشته باشد مایعی که درون بدنش در حال حرکت است چه رنگی می‌شود؟ عنکبوتها، ماهیمرکب، اختاپوس و سخت پوستان مثل خرچنگ نعل اسبی خونشان آبی است.
خیلی عجیب و غریب به نظر میرسد ولی علت این ماجرا خیلی ساده است، خون این جانداران آن پروتئین معروف که نامش هموگلبین بود را ندارد به جایش پروتیینی دارد که مس در آن حل شده و مسئول انتقال اکسیژن به قسمتهای بدن است! خون آبی خیلی غیر منتظره و شگفت انگیز به نظر میرسد ولی از این عجیبتر هم داریم، خون زرد! خیار دریایی و بعضی از سوسکها خونشان زرد است، توی خون این جانداران رنگ‌دانه‌های زردی به نام «وانابین» وجود دارد که باعث زردی خون می‌شود و این ماده مسئول انتقال اکسیژن به بقیه بدنشان نیست. محقق‌ها هنوز دارند آزمایش می‌کنند تا بفهمند وانابین در خون زرد این جانداران دقیقا چه کاربردی دارد.
بالاخره می‌رسیم به خون سبز که نتیجه وجود «کلروکرئورین» در خون بعضی از جانداران است. زالو و کرمها تا وقتی اکسیژن خوبی به آن برسد خون سبز دارند ولی وقتی خونشان غلیظ شود و اکسیژن کمتری داشته باشد آرام آرام به قرمز روشن در میآید.
انتهای پیام/
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند